وضعیت بحرانیه! خیلی کَندیم ولی به آب نرسیدیم!
کامران، ورزشکار رشته سنگنوردی است و امسال در المپیک شرکت کرده است. او توانسته است از چالشهای فراوانی در مسیرش عبور کند و اکنون در بهترین رکورد المپیکی قرار دارد. تصویر پدربزرگش که از عمق یک قنات عمیق سنگنوردی کرده و به بالا رسیده است، همواره در ذهنش نقش بسته است. این تصویر نمادی از سختیها و فعالیتهایی است که نیاکان او در طول تاریخ کشورش پشت سر گذاشتهاند.
در یکی از مسابقات سخت و طاقتفرسای المپیک، برگزارکنندگان تصمیم گرفتند تا مسابقات در منطقهای کوهستانی برگزار شود. زاویه دوربین به گونهای تنظیم شده بود که گویی او به عمق یک چاه عمیق رفته است که سالها پیش پر از آب بود، اما اکنون تنها سنگها و خاک در آن باقی مانده بودند. هر گام که او برمیداشت، به خود یادآوری میکرد که زمانی این چاه منبع حیاتی آب مردم بوده است.
کامران به سختی و با تلاش فراوان به بالای صخره رسید. در لحظهای که به اوج رسیده بود، نگاهی به اطراف انداخت و به خشکی و بیآبی منطقه فکر کرد. او به یاد آورد که چگونه منابع آبی زیرزمینی، که زمانی فراوان و پر از حیات بودند، اکنون به دلیل مصرف بیرویه و تغییرات اقلیمی خشک شدهاند.
پس از این تجربه، کامران تصمیم گرفت تا پیام خود را به دیگران منتقل کند. او در مصاحبهای با رسانهها گفت: «فکر میکنم که از عمق یک چاه خشک سنگنوردی کردم و به بالا رسیدم، باید به یاد داشته باشیم که آب زیرزمینی ما نیز در خطر است. اگر به مصرف بیرویه ادامه دهیم، روزی خواهد رسید که دیگر آبی برایمان باقی نماند. باید اکنون دست به کار شویم و از منابع آبی خود حفاظت کنیم.»
پیام کامران در جامعه پخش شد و او به عنوان یک قهرمان نه تنها در ورزش، بلکه در حفاظت از محیطزیست نیز شناخته شد. او با تلاشها و پیامهای خود نشان داد که مسئولیتپذیری در مصرف منابع طبیعی میتواند به نجات دنیای ما کمک کند.
میدونستین اصلاح رویه رفتار شما با آب توی خونههاتون به اهمیت همین مبارزهای که نوشته بویدم باشه؟ پس بیاین با کمک هم توی پروژه «مشهد شهر حساس به آب» یه همکاری مفید و موثر داشته باشیم.